BAM! 0:13 de 21e februari en hij landt, door een kort Facebook gesprek met zo’n zelfde gemiste kans, een over het hoofd gezien lastig potentieel talent….
Vroeg ik me lange tijd zelf al af, wat is nu eigenlijk mijn kracht, waar ben ik goed in? Dat dus.
Ik zie kansen, visionair, laten groeien, ontwikkeling en vooral ook net die aandacht aan voorbij gelopen talent. Vanavond eerder nog een goed gesprek aan de telefoon met iemand over waarom doe je nou wat je doet? Moet je het niet uitleggen vanuit de symptomen, want dat begrijpt iedereen? Was het alweer raak! Weer iemand blij :) En dat vanuit bevlogenheid en gewoon maar betrokkenheid, dat is dus de kracht. Zien en zeggen!
Maar kan onze eigen (lokale) samenleving wel omgaan met deze andere manier van denken? Niet dus, het blijkt elke dag weer! Jij bent raaaarrrr… Gelukkig hebben we ook mooie ‘stiekeme’ voorbeelden, dat doen we namelijk in ons kleine Neede. Gewoon mensen een kans geven in de ‘vreemde’ Ideeënboerderij, laat ze maar proberen, we zijn er dan doen ze het in elk geval. Zonder instanties, procedures of protocolen, maar wel met heldere afspraken. Want dat doen we wel, basisafspraken.
Bbovengenoemde kansen zijn vooral mensen vanuit de categorie ‘we kunnen er toch niks mee’. Dat VIND ik dus niet, dit is juist de groep met kansen en verborgen talent die wel eens wat meer aandacht verdiend. Laten we dat dan ook eens gaan benutten. KWW, niet gegeven en weer in de hoek geschoven is altijd mis.
Daarnaast wordt het hoog tijd dat we eens buiten onze gebaande paden gaan kijken om huidge problematieken op te lossen. Immers het huidige zit vast en gaat geen oplossingen bieden. Toch?
Durf jij de uitdaging ook aan? Hij is niet zo moeilijk, heeft meer te maken met gewoon doen.
Op zoek naar voorbeelden hoe het niet zou moeten gaan? Laat het me weten en ik kan ze je geven.
Wil je nou weten waarom ik zo denk? Kijk dan eens deze film of lees het boek. Prachtig voorbeeld van openminded en anders al lang geleden!
Intouchables, pracht voorbeeld!
Je opmerking over “je bent raar” omschrijft precies hoe de verantwoordelijke instellingen over je praten en denken. Ze hebben geen idee wie ze voor zich hebben terwijl het enige dat ze nodig hebben een beetje duidelijkheid en misschien een vraag wat ze zelf nu eigenlijk willen .
Persoonlijk contact en een beetje interesse kan mensen met een kleine beperking gewoon weer terug brengen in de arbeidsmarkt . En er zelfs met geniale invallen aan bijdragen . Hebben niet alle grote wetenschappers en wereld leiders een afwijking ? ;-)
Mooi stuk Joachim en ik kan alleen maar zeggen bedankt en ga zo door.
ps
Geweldigen film echt een aanrader !!
Jouw opmerking over jezelf past mij ook wel, ik ben ook ‘raaaaaar’.
Helemaal eens met het ‘out of the box’ denken, maar de meeste mensen houden zich liever vast aan zekerheden en hokjesgeest, vermoed ik zo. Dat is veilig.
Ik heb deelgenomen aan de brainstormsessie voor mensen ‘met een gote afstand tot de arbeidsmarkt’ (is dat ook geen hokje?, soms kun je niet zonder hokje…).
Ik kan het ook zien als een toegevoegde beschrijving van de situatie waarin iemand verkeert. Ik BEN immers niet dat hokje, mijn situatie wordt zo genoemd. Zo heb ik meerdere ‘hokjes’ waarin ik geplaatst wordt, zoals: ‘uitkeringstrekker’, ‘saniet’, ’50 plusser’, ‘WAO-verleden (heel lang geleden overigens, maar het ‘hokje’ blijft mij hardnekkig mijn leven lang achtervolgen..), ‘alleenstaande moeder’, ‘gescheiden’, ‘werkzoekende’. Ik kan er nog wel meer vinden. Soms weet ik niet vanuit welk hokje ik mezelf zal (moet) presenteren. Als ik die hokjes nu eens weglaat, zou ik van mezelf kunnen zeggen dat ik: nog lang niet van plan ben om het bijltje erbij neer te gooien. Nog steeds een toekomst voor mezelf zie in maatschappelijk deelnemen in de vorm van een eigen onderneming starten. De wil is er, ik weet dat ik het kan, nu de kans nog. ‘Doen!’ zou Bert Tiggelaar zeggen toch.. Zelf die kans pakken. Ben ik het volledig mee eens echter moet er ook gelegenheid zijn die je wordt gegund.
Ideeën heb ik genoeg. Velen gingen er met mijn ideeën vandoor en bleef ik met lege handen achter. Of over mijn rug de eer opstrijken van mijn gegeven ideeën. Aan de andere kant ben ik blij dat mijn ideeën een ander kansen hebben gegeven. En misschien ligt daar ook mijn kracht ;)
Door in iemand te geloven. Door echte betrokkenheid. Door goed te luisteren naar wat iemand zegt en niet alleen aanhoren. Door talent te zien en te stimuleren en met minder dan wat je waard bent geen genoegen te nemen. Door mensen in hun kracht terug te brengen en ze te brengen naar waar zij echt willen zijn. Zij zijn ook degenen die het ‘gaan maken’, en dit ook ‘volhouden’. Zij leven hun passie met zelfvertrouwen en eigenwaarde.
Zoals ik lees bij jou, Joachim. Jij leeft je passie. Jij komt er wel. Iedereen die jou ‘raar’ vindt zou misschien stiekem wel een beetje meer ‘jou willen zijn’. ;)
Als je anders denkt, steek je je hoofd boven het maaiveld uit en zijn er zat die graag maaien. Hou vol!
Enne.. die film: SUPER !